-
1 cięgi
сущ.• обмолот• побои• порка* * *cięg|iмн. Р. \cięgiów разг. 1. побои;sprawić komuś \cięgi всыпать кому-л.; 2. перен. неудача ž; поражение ň; wziąć \cięgi потерпеть неудачу, понести поражение+1. baty, lanie 2. klęska, porażka
* * *мн, P cięgów разг.1) побо́иsprawić komuś cięgi — всы́пать кому́-л.
2) перен. неуда́ча ż; пораже́ние nwziąć cięgi — потерпе́ть неуда́чу, понести́ пораже́ние
Syn: -
2 lanie
сущ.• порка* * *☼ разг. взбучка ž, порка ž;sprawić (spuścić) \lanie komuś дать взбучку кому-л., выпороть кого-л.+cięgi, baty
* * *с разг.взбу́чка ż, по́рка żSyn:
См. также в других словарях:
cięgi — Spuścić, sprawić komuś cięgi zob. spuścić 2 … Słownik frazeologiczny
sprawić — komuś bal zob. bal 4. Sprawić komuś baty, cięgi, lanie, łomot, manto, łaźnię itp. zob. spuścić 2 … Słownik frazeologiczny
cięgi — blp, D. cięgigów pot. «chłosta, bicie, lanie, baty» Brać, dostać, oberwać, zbierać cięgi. Dać, sprawić, spuścić komuś cięgi. przen. «ciosy moralne, niepowodzenia życiowe; klęska, porażka» Znosić cięgi losu. Życie dało mu cięgi … Słownik języka polskiego
sprawiać — Sprawić komuś bal zob. bal 4. Sprawić komuś baty, cięgi, lanie, łomot, manto, łaźnię itp. zob. spuścić 2 … Słownik frazeologiczny
sprawiać — ndk I, sprawiaćam, sprawiaćasz, sprawiaćają, sprawiaćaj, sprawiaćał, sprawiaćany sprawić dk VIa, sprawiaćwię, sprawiaćwisz, spraw, sprawiaćwił, sprawiaćwiony 1. «być przyczyną czegoś, powodować, wywoływać, czynić coś» Sprawiać (komuś) kłopot,… … Słownik języka polskiego
spuścić — 1. Nie spuścić kogoś, czegoś z oczu (z oka) a) «nieustannie na kogoś, na coś patrzeć, ani na chwilę nie przestać kogoś, czegoś obserwować»: (...) zaczął nasłuchiwać, nie spuszczając mnie jednak z oka. R. Antoszewski, Kariera. b) «pilnować, strzec … Słownik frazeologiczny
spuszczać — 1. Nie spuścić kogoś, czegoś z oczu (z oka) a) «nieustannie na kogoś, na coś patrzeć, ani na chwilę nie przestać kogoś, czegoś obserwować»: (...) zaczął nasłuchiwać, nie spuszczając mnie jednak z oka. R. Antoszewski, Kariera. b) «pilnować, strzec … Słownik frazeologiczny
chrzciny — blp, D. chrzcinyin «przyjęcie wydane w związku z uroczystością chrztu» Uroczyste, sute chrzciny. przen. żart. «lanie, cięgi, baty, chłosta» Sprawić komuś chrzciny kijem … Słownik języka polskiego
lanie — n I 1. rzecz. od lać. 2. «bicie, chłosta, cięgi» Porządne, tęgie lanie. Brać, dostać, oberwać lanie. Sprawić komuś lanie. Zasłużyć na lanie … Słownik języka polskiego
wał — m IV, D. u, Ms. wale; lm M. y 1. «podłużne usypisko z ziemi, kamieni itp., powstałe na skutek działania sił przyrody lub wzniesione sztucznie, np. w celu zabezpieczenia przed powodzią, obrony przed wrogiem; nasyp, szaniec» Wał ziemny. Wał… … Słownik języka polskiego
